Nog maar net zwanger

Eind november 2017 ontvang ik een mail van Ashley dat ze de Black Friday Geboorte aanbieding had gezien op Instagram en dat ze daar wel heel graag gebruik van zou willen maken.
Maar omdat ze op dat moment nog maar 8 weken zwanger is, wil ze nog niet definitief boeken, maar maken we een afspraak voor een kennismaking voor na de feestdagen.

Super leuk als ik in Rotterdam in hun mooie huisje kom en ook de 2 kleine jongens ontmoet die daar rond rennen. James is net 4 jaar, Chet is 2 jaar en een derde (jongen) op komst. Ook wel de tropenjaren genoemd, maar die zijn o zo leuk!

Uitgerekende datum in zicht

De maanden verstrijken en tussendoor heb ik nog wat mail contact met Ashley. Ashley is uitgerekend op 9 juli en de laatste loodjes zijn best pittig met de 2 kleine mannetjes die ook de nodige aandacht willen 😉

Het is maandag 3 juli als Ashley 39 weken zwanger is en weer een controle afspraak heeft bij de verloskundige. Omdat er wel al wat (2-3 cm) ontsluiting is, wordt ze gestript. Omdat het zo maar eens een laatste zetje kan zijn, sta ik op scherp, want de laatste bevalling ging zo bizar snel.

Rond 17 uur geeft Ashley aan dat het lekker rommelt en dat ze even gaat douchen. Dat is altijd handig om te kijken of het dan aan houd of wellicht weer afzwakt. Rond 21 uur laat Ashley weten dat ze de verloskundige heeft gebeld, omdat het toch wel lijkt door te zetten. Het strippen blijkt inderdaad effect te hebben, want rond 22.30 uur blijkt Ashley al 4 cm ontsluiting te hebben. Ze heeft met de verloskundige afgesproken om het nog even aan te kijken en als het echt niet meer gaat, dan kunnen ze de vliezen prikken.

Toch geen baby..?

Ik ga dan ook de nacht in met mijn telefoon in mijn handen en kleding die klaar ligt zodat ik binnen 5 minuten in de auto kan zitten wanneer ze belt. Rond 4 uur word ik wakker van een appje. Dat kan maar 1 iemand zijn… Alleen niet met het bericht wat ik had verwacht. De weeën houden wel aan, maar het zet nog niet echt door. De nacht verstrijkt en ik krijg geen telefoontje. Wanneer ik Ashley ‘s morgens app, voelt ze zich brak, maar de weeën lijken helemaal te zijn weggezakt. Het plan is om het aan Ashley over te laten wat ze wil. De vliezen kunnen worden geprikt en dan is de kans groot dat het kindje er binnen 2 uur is, maar ze kunnen ook nog even wachten. 2 uur is echt mega snel, dus ik sta nog steeds op scherp om er maar voor te zorgen dat ik deze geboorte niet ga missen.

De dagen die volgen blijft het rustig. Zo blijkt maar weer hoe onvoorspelbaar een geboorte is, want dit hadden we allemaal niet verwacht. Ik hou nauw contact met Ashley en sleep overal waar ik ga mijn camera spullen mee naartoe.
Ashley is op.. als je het idee hebt dat je gaat bevallen en uiteindelijk toch niet, slurpt dat natuurlijk een hoop energie uit je.

Due date

Hoe bizar, maar waar, de uitgerekende datum breekt aan. Precies een week geleden dachten we dat deze kleine man geboren zou worden en nu een week later zijn we nog steeds in afwachting. Ook deze dag staat er weer een afspraak bij de verloskundige gepland. Eind van de middag en dan zal ze weer gestript worden. En dan weer wachten wat er gaat gebeuren.

Omdat Ashley best wel opziet tegen de weeën storm die waarschijnlijk gaat komen na het breken van de vliezen, heeft ze besloten om toch in het ziekenhuis te gaan bevallen. Weer zit ik in de startblokken om te vertrekken zodra het doorzet. Super dat er gewacht met het prikken van de vliezen totdat ik in het ziekenhuis ben. Mocht het snel gaan, ben ik in ieder geval op tijd. Tegen 20 uur laat ze weten dat de oppas is gebeld voor de 2 grote broers en dat zij richting het ziekenhuis vertrekken. Rond 21 uur ben ik in het Sophia Ziekenhuis in Rotterdam. En als ik de kamer binnen kom, tref ik een uber relaxte Ashley aan die op gemak rond wandelt om de pijn te verzachten. De weeën komen van alle kanten (benen, rug, buik), maar ze blijft er bizar rustig onder. (Papa) Marcel ondersteunt haar zo liefdevol en geeft tegendruk in haar rug om de pijn wat te verzachten.

Femke (verloskundige) heeft een bevalbad klaar gezet, zodat Ashley daarin kan ontspannen. Nog niet eerder heeft Ashley gebruik gemaakt van een bevalbad tijdens haar bevallingen, maar vind het wel heel prettig. Super lief dat er door Femke (en de verpleegkundige) een lamp is klaar gezet om te gebruiken als de baby wordt geboren, zodat ik de mooiste beelden kan maken. De weeën worden pittiger (al is dat bijna niet te merken aan Ashley), maar uiteindelijk blijkt dat de ontsluiting niet echt vordert. Het hoofdje lijkt nog wat hoog te zitten en moet dus nog wat zakken. Ashley gaat het bad in en weer uit en worstelt zich door de weeën heen.

Daar is hij dan…

Als uiteindelijk om 22.40 uur blijkt dat Ashley nog steeds 4 cm ontsluiting heeft, besluit Femke om de vliezen te prikken. Meteen is het duidelijk dat er veel gebeurd. Ashley komt in een fase dat ze in zichzelf gekeerd raakt, moet spugen en aangeeft dat ze persdrang heeft. Wanneer ze dat zegt, zetten we ons allemaal schrap… Zou het dan echt al zover zijn? Nog geen half uur geleden was er ‘pas’ 4 cm ontsluiting. Ashley wordt uit bed en in bad geholpen en gaat op handen en knieën zitten. Eigenlijk meteen al is het hoofdje zichtbaar en om 23.03 uur wordt Spencer Joe Rouw geboren.
BI-ZAR!
Nog geen half uur geleden zat Spencer nog hoog in de buik en nu is hij er gewoon al. Wat een prachtige, serene en rustige bevalling was dit zeg…
Geboren op de uitgerekende datum, net als 1 van de andere 2 zoontjes van Ashley en Marcel. En dan te bedenken dat maar 4% van de kindjes op de uitgerekende datum komt.

Nieuwsgierige, hongerige baby 😉

Spencer is meteen ook al zo ontzettend helder! Hij is nog geen minuut geleden geboren en kijkt meteen al zo wijs uit zijn oogjes. Spencer komt even bij van de reis bij mama in haar armen, maar na een kwartiertje wil Ashley graag uit bad om zich aan te kleden. Dat betekent dat Marcel even kan knuffelen met zijn pasgeboren zoon. Ook bij papa is Spencer meteen heel helder en reageert op zijn stem. Prachtig om te zien.

Wanneer Ashley weer in het bed ligt, komt Spencer weer met haar knuffelen, maar hij heeft duidelijk andere plannen. Hij zoekt namelijk al heel fanatiek naar mama haar melk. Het is dan ook echt ongelooflijk hoe snel en makkelijk het gaat om hem aan te leggen en hem heerlijk te laten drinken. Genieten dit hoor!

Lekker naar huis

Inmiddels is het na middernacht, Ashley eet een boterham, belt met de kraamzorg en ligt ondertussen te genieten van haar pasgeboren zoontje die naast haar ligt in het bakje. Spencer is ook nu weer ontzettend helder en bezig om lekker op zijn handjes te sabbelen. Mooi hoe deze papa en mama vol trots (en een beetje ongeloof dat hij ‘opeens’ toch zo snel op de wereld kwam) naar hun mooie Spencer kijken en genieten van dit moment.

Even tegen 1 uur vertrekken we met z’n vieren uit het ziekenhuis. Marcel, Ashley en Spencer mogen lekker naar huis en thuis verder genieten van hun nieuwste aanwinst, maar ook van de 2 kleine mannetjes die thuis op hun wachten.

Dank je wel lieve Ashley en Marcel dat ik mocht meegenieten van deze prachtige bevalling.
Heel veel geluk voor jullie mooie gezin. Jij zit gebakken Ashley met al die lieve mannen om je heen!

Liefs Silvie

Reactie van mama Ashley