Waarom een geboortefotograaf?

Het eerste mail contact wat ik had met D. was half januari. Ze had heel impulsief gereageerd op de oproep die ik had geplaatst op mijn fb pagina. Eigenlijk nog voor ze had overlegd met manlief en voordat ze precies wist hoe het eigenlijk in z’n werk gaat, was ze al zo mega enthousiast. Dit is wat ze wilde!!
Als je eerder een zwangerschap hebt gehad en na 28 weken je kindje zich onverwachts al aankondigt, staat je leven op zijn kop. K. heeft zijn papa en mama 5 dagen heel gelukkig gemaakt, maar helaas heeft hij het gevecht niet gewonnen en heeft hij zijn ouders verdrietig achter moeten laten.
Je realiseert je (des te meer op deze momenten in je leven) maar al te goed hoe waardevol mooi beeldmateriaal is. Hoeveel emotie er in een beeld zit en wat dit kan doen voor de verwerking van een zwarte periode in je leven. Helaas is alles toen zo ontzettend snel gegaan, dat er weinig beeldmateriaal is
en juist daarom vindt D. dit zo ontzettend belangrijk!

De kennismaking

Begin februari ontmoet ik D., man A. en dochter (van bijna 4) Y. Dit is het 3e kindje van dit mooie gezin.
Ze vertellen me hoe de vorige zwangerschappen zijn verlopen en hoe emotioneel de laatste zwangerschap uiteindelijk is geëindigd. Dat is de grootste reden waarom D. op zoek is gegaan naar een geboortefotograaf.
Mijn geboorte actie kwam voor haar dus op het juiste moment “uit de lucht vallen”

D. verwacht haar kindje -waarvan ze nog niet weten of het een jongen of een meisje is- rond 30 maart. Best spannend, omdat er begin maart een andere geboorte op de planning staat. Het zou theoretisch kunnen dat ze tegelijkertijd gaan bevallen… Maar gelukkig is daar weer de fijne back-up van de meiden van NCVG! Maar niks is minder waar, Angela bevalt netjes op 4 maart;)

Laatste loodjes

Omdat de zwangerschap van D. de vorige keer heel anders is gelopen, staat ze nu goed onder controle van de gynaecoloog in het ziekenhuis. Toch denkt ze erover om thuis te bevallen. Ook de gyn heeft aangegeven dat dit prima mogelijk is, maar dat ze tot die tijd wel regelmatig terug moet komen in het ziekenhuis voor controle. Vanaf week 38 van haar zwangerschap hebben we dagelijks app contact. Zo bijzonder hoe je daardoor al een bijzondere band met een klant op bouwt. Soms is het om gek van te worden, al die appjes van mij, maar ik ben gewoon heel erg betrokken…

Vervelend voor D. dat ze tijdens de laatste loodjes te maken krijgt met een flinke griep. Dat is iets waar je niet op zit te wachten als je elk moment kan bevallen. Wanneer het griepje weg lijkt te gaan,
krijgt ze ontzettend last van haar benen. Wat een fijne zwangerschap was, eindigt nu wat minder prettig;(
Met wat paracetamol kan ze de scherpe randjes van de pijn af halen.

Een dag voor de uitgerekende datum is D. nog bij de huisarts. De pijn is niet te doen en omdat er niet echt bekend is wat er aan de hand is, wil ze toch maar even een check bij de HA laten doen. Deze verwijst haar door om diezelfde middag een röntgen foto te laten maken. Hier komt uiteindelijk niks uit. De verloskundige waar ze diezelfde dag ook nog een afspraak heeft, herkent haar klachten van iets wat ze zelf vroeger had; shinsplint. Dit klinkt -na het te googlen- heel herkenbaar. Even kijken of hier een fysio voor is….

Bij de verloskundige is ook besproken wat de stappen zullen gaan zijn nu de uitgerekende datum wel heel dichtbij is. Als D. het zat was geweest, hadden ze haar meteen gestript, maar uiteindelijk hebben ze samen besloten om nog even te wachten. Ze is het zwanger zijn nog niet zat! Ze maken een afspraak voor maandag 4 april om dan -wanneer het kindje zich niet vanzelf aandient- alsnog te gaan strippen. De bedoeling is dat ze dan meteen een afspraak maken voor een hartfilmpje en een afspraak voor het inleiden. Ze twijfelt nog steeds of ze thuis of wellicht toch in het ziekenhuis wil bevallen. Al heb je daar met een inleiding geen keuze in natuurlijk.

De bevalling is begonnen

De uitgerekende datum is daar; 30 maart. D. laat ‘s morgens weten dat het nog verdomde stil is daarbinnen;) Later die avond ontvang ik nog een appje. Als ik haar naam zie, schiet ik meteen van de bank af, maar niks is minder waar. Ze gaat voor een goede nacht, zonder bevalling en met een fijne nachtrust.

En inderdaad, ik word nog een paar keer wakker die nacht, maar geen gemiste oproep of app van een bevallende D. Ik breng -zoals altijd- de meisjes naar school en terwijl ik bij de klas van de oudste sta,
komt er een appje binnen van D.; “It’s D-day:)” Ze heeft mega goed geslapen, zelf over mij gedroomd dat ze me echt niet moest vergeten te bellen als ze zou gaan bevallen. Ze is net een uurtje wakker en gedoucht en de krampen komen vrij regelmatig. Wederom schakel ik mijn bevalteam (=schoonmoeder) in om de meiden op te vangen. Verder maak ik me klaar om elk moment te kunnen vertrekken. De geboorte van haar zoontje ging zo mega snel, dat ik op alles voorbereid ben. Als ik haar vraag of ze de verloskundige al heeft gebeld, geeft ze aan eerst A. in te lichten zodat hij zijn werk kan afronden.

Zo heerlijk hoe enthousiast ze is over de komende bevalling. Ze geeft aan er ontzettend veel zin in te hebben! Om even half 10 app ik haar om te vragen of ze al contact heeft gehad met de verloskundige.
D. geeft aan dat Marije van verloskundige praktijk MEM net gearriveerd is en dat het best wel snel gaat.
Ik vraag haar of ze nog thuis is of dat ze toch naar het ziekenhuis gaat. D. heeft ervoor gekozen om thuis te bevallen.

Rond 10 uur kom ik aan bij hun huis in Pijnacker. Ik ontmoet vk Marije en de moeder van D. die er is om dochter Y. op te vangen. D. zit onder de douche en lijkt het daar erg fijn te vinden om de weeën op te vangen. Het is goed te horen dat het steeds heftiger wordt voor D. en dat het niet lang meer duurt voordat het kindje zich laat zien.

Omdat Marije niet wil dat het kindje onder de douche geboren wordt, moet D. er om 10.45 uur wel echt onder vandaan komen om in bed te gaan liggen. Dat heeft best wat voeten in aarde, wat de weeën blijven zich aandienen. Om 10.52 uur krijgt Marije de mogelijkheid om te controleren hoe ver de ontsluiting vordert. Wat we stiekem allemaal al dachten; volledige ontsluiting D. mag rustig mee gaan persen met de weeën, maar al snel geeft Marije aan dat ze de persweeën beter weg kan puffen, omdat dat beter is voor ‘t onderkantje;) D. vervloekt Marije hiervoor op dat moment, want hoe heftig is het om je persweeën weg te puffen… Het bijzondere is dat terwijl D. de persweeën weg puft -wat ze echt mega goed doet- het kindje er ‘vanzelf’ uit komt. Ze hoeft niet mee te persen, want dit kindje wil maar al te graag zijn/haar papa, mama en groet zus ontmoeten. Om 11.03 uur wordt er een prachtig kindje geboren wat door D. zelf wordt aangepakt. Die prachtige reacties op het gezicht van D. en A., heel mooi! Marije is benieuwd of ze al hebben gezien of het een zoon of een dochter is en tilt het kindje op. A. roept heel enthousiast:”Het is een jongen!!!” Aan Marije haar gezicht te zien klopt er iets niet… En al snel herziet A. zijn eerste reactie als hij ziet dat het de navelstreng is;) Het is een dochter; N. is geboren!! D. heeft direct een glimlach van oor tot oor en die gaat er niet meer vanaf. Dit kindje is zo welkom!!!

Zo welkom!

Oma en Y. zijn bendeden en hebben inmiddels gehoord dat het kindje is geboren. Oma is natuurlijk mega nieuwsgierig en komt al om het hoekje gluren. Ze wil heel graag weten of ze een kleinzoon of kleindochter heeft gekregen. Maar ze wordt nog heel even in het ongewisse gelaten.

Vrij snel na de geboorte van N. wordt ook haar huisje geboren. Wat vind ik dat toch altijd prachtig om te zien! D. wordt toegedekt met wat handdoeken en haar deken, zodat ook dochter Y. haar zusje kan komen bewonderen. Glunderend en vol trots komt Y. de slaapkamer binnen gehuppeld. Met glimmende oogjes bekijkt ze de baby die vanmorgen nog in mama haar buik zat. Wat vindt ze het leuk dat ze een zusje heeft gekregen! Ze wil ook heel graag oma haar zusje laten zien, dus ze sjeest naar benden om oma te halen.

N. blijft lekker een tijdje bij mama op de borst liggen. Ze is al erg aan het happen en zuigen op haar handje,
dus probeert D. haar samen met kraamverzorgende Yvonne aan de borst te leggen. Zo’n mooi moment…

Als N. na een uurtje met Marije haar testjes doet, scoort ze prima! Alleen haar temperatuur is wel wat laag,
dus mag ze -na aangekleed te zijn- even lekker gaan buidelen bij papa op de borst. Dit heeft alleen niet genoeg effect als ze een half uurtje later weer wordt getemperatuurd. Dus papa mag zijn shirt uit en lekker huid op huid gaan liggen (met wat kruiken) onder de dekens. Lekker warm voor papa, maar goed voor N.

Genieten

In de tussentijd is D. haar ervaring van deze super fijne bevalling (zoals ze zelf zegt) aan het delen met haar vriendinnen die allemaal ontzettend met haar hebben mee geleefd (op afstand) tijdens de bevalling,
maar ook gedurende de zwangerschap. Zo mooi om te zien hoe intens gelukkig ze is dat het allemaal zo goed is gegaan!

2 Uur na de bevalling is ook opa gearriveerd om zijn nieuwste kleinkind te bewonderen. Zoveel trots, prachtig!

Rond half 2 gaat Y. lekker slapen en is het een mooi moment om ook papa en mama even rust te geven
en bij te komen van deze bijzondere geboorte.

Lieve mama, papa en prachtige meiden! Ontzettend dankbaar ben ik dat ik deel mocht uitmaken van deze bijzondere periode in jullie leven. Voor de toekomst wens ik jullie alleen nog maar mooie dingen…
K. is watching from above and is taking care of you all!

Veel liefs
Silvie

-Speciale dank aan Marije (van verloskundige praktijk MeM) en Yvonne (kraamverzorgende van Kraamzorg Careyn) voor de toestemming voor het delen van de beelden-